PINK FLOYD
Οι Pink Floyd είναι ένα βρετανικό μουσικό συγκρότημα που έχει γράψει ιστορία στον χώρο της ροκ μουσικής. Έχουν ξεχωρίσει τόσο για τις πρωτοποριακές για την εποχή συνθέσεις τους, όσο και για τους νεωτεριστικούς και συγκινησιακά φορτισμένους στίχους τους, τα ευφάνταστα εξώφυλλα τους, τις πειραματικές ενορχηστρώσεις και ηχογραφήσεις και τις θεαματικές συναυλίες τους. Υπολογίζεται ότι το συγκρότημα έχει πουλήσει γύρω στα 74,5 εκ άλμπουμ στις Η.Π.Α. και πάνω από 300 εκατομμύρια άλμπουμ παγκοσμίως και συγκαταλέγεται έτσι στα πιο επιτυχημένα, εμπορικά, ροκ συγκροτήματα όλων των εποχών.
Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '60, οι Pink Floyd έχαιραν μίας σχετικής επιτυχίας, ως ψυχεδελική μπάντα με ηγέτη τον Σιντ Μπάρετ(Syd Barrett). Η ασταθής συμπεριφορά του Μπάρετ —οφειλόμενη σε αλόγιστη χρήση παραισθησιογόνων ουσιών— ανάγκασε τους υπόλοιπους να τον αντικαταστήσουν με τον κιθαρίστα Ντέιβιντ Γκίλμορ (David Gilmour). Το 1973, το συγκρότημα γνώρισε παγκόσμια επιτυχία με τον δίσκο "The Dark Side of the Moon" και συνέχισε να απολαμβάνει της αποδοχής του κοινού μέχρι και τη μεγαλύτερη εμπορική τους επιτυχία "The Wall". Επίσης, μεγάλη ανταπόκριση στο κοινό είχαν και τα άλμπουμ "Wish You Were Here" (1975), το οποίο ήταν αφιερωμένο στον ιδρυτή του συγκροτήματος Σιντ Μπάρετ, αλλά και το "Animals" (1977).
Το 1985, (λίγο μετά τον δίσκο "The Final Cut") ο μπασίστας και τραγουδιστής του γκρουπ Ρότζερ Γουότερς (Roger Waters) αποχώρησε από το συγκρότημα και κυνήγησε δικαστικά τους υπόλοιπους, όταν αυτοί συνέχισαν τους δίσκους και τις συναυλίες, διατηρώντας το όνομα Pink Floyd. Τελικά επήλθε εξωδικαστικός συμβιβασμός, ο οποίος τους επέτρεψε τη χρήση του ονόματος και των περισσοτέρων τραγουδιών. Το 1987, οι Pink Floyd χωρίς τον Γουώτερς πλέον, δηλαδή οι Γκίλμορ, Μέισον και Ράιτ, επιστρέφουν, δισκογραφικά, με τον δίσκο "A Momentary Lapse Of Reason" και αρχίζουν περιοδείες παγκοσμίως που είχαν πραγματικά σημαντική αποδοχή από τον κοινό τους. Το δισκογραφικά κύκνειο άσμα του συγκροτήματος έρχεται το 1994 με το "The Division Bell", δίσκο που γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία και τραγουδήθηκε μεταξύ άλλων στη μετέπειτα σειρά περιοδειών, η οποία είχε ως αποτέλεσμα και τη μαγνητοσκόπηση ενός μουσικού DVD, με τίτλο "P.U.L.S.E." από τις συναυλίες που έδωσε το συγκρότημα στο "Earls Court" τουΛονδίνου, το 1994.
Έντεκα χρόνια μετά, το συγκρότημα επανενώθηκε (δηλαδή επέστρεψε προσωρινά ο Γουώτερς) στη μεγαλύτερη σε όγκο συναυλία των Pink Floyd, η οποία έγινε στο Λονδίνο, στις 2 Ιουλίου 2005 ("London Live 8 concert"). Σε συνέντευξη του, στις 2 Φεβρουαρίουτου 2006, στην ιταλική εφημερίδα "La Repubblica", ο Γκίλμορ δήλωσε ότι το γκρουπ δεν θα κυκλοφορήσει νέο υλικό παρόλο που ορισμένα από τα μέλη του σκοπεύουν να ακολουθήσουν σόλο πορεία ή ακόμα και να συνεργαστούν μεταξύ τους σε επόμενες δουλειές τους.
Από τότε ο Ρότζερ Γουώτερς (συνήθως μαζί με τον Νικ Μέισον) και ο Ντέιβιντ Γκίλμορ (με τον Ρίτσαρντ Ράιτ) περιοδεύουν ξεχωριστά, παίζοντας τραγούδια από την προσωπική τους δισκογραφία, αλλά κυρίως, επανεκτελώντας τα ιστορικά τραγούδια, που δημιούργησαν ως συγκρότημα. Η πιθανότητα άλλης επανένωσης δεν είχε αποκλειστεί ούτε από τον Μέισον ούτε τον Γκίλμορ, ωστόσο κάτι τέτοιο κατέστη αμφίβολο με τον θάνατο του Ράιτ από καρκίνο στις 15 Σεπτεμβρίου 2008.
Το 2014 ανακοινώθηκε η κυκλοφορία ενός ακόμη δίσκου με τίτλο "The Endless River" με ηχογραφήσεις του Ράιτ από το 1993.
Η αλλαγή προς το Art Rock
Οι Pink Floyd περιόδευσαν, εκτενώς, για την προώθηση του "Atom Heart Mother", ενώ η "ΕΜΙ" εξέδωσε τη συλλογή "Relics" με το προηγουμένως ακυκλοφόρητο τραγούδι "Biding My Time".
Ο δίσκος "Meddle" κυκλοφόρησε στα τέλη του 1971 με την progressive πλευρά των Pink Floyd να καταλαμβάνει πλέον το κύριο μέρος της μουσικής τους.Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτέλεσε το εικοσάλεπτο "Echoes". Το συγκρότημα συνέχισε με το σάουντρακ άλλης μίας ταινίας του Σρέντερ, με τίτλο "Obscured By Clouds".
Η επόμενη κυκλοφορία των Pink Floyd αποτέλεσε το σήμα κατατεθέν τους. Ο δίσκος "The Dark Side Of The Moon" γνώρισε τεράστια επιτυχία σε όλο τον κόσμο, παραμένοντας στα αμερικάνικα τσαρτ για περισσότερες από 700 εβδομάδες και όντας το πρώτο # 1 τους στην αντίπερα όχθη τουΑτλαντικού.Οι πωλήσεις του έχουν πλέον αγγίξει τα πενήντα εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και έχει βραβευθεί ως 15 φορές πλατινένιος στιςΗνωμένες Πολιτείες και εννέα φορές πλατινένιος στην πατρίδα του συγκροτήματος.Οι ηχογραφήσεις περιείχαν κομμάτια ομιλίας του μάνατζερ των "Abbey Road Studios", Τζέρι Ντρίσκολ.
Δύο χρόνια αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1975, κυκλοφόρησαν το επόμενο τους άλμπουμ με τίτλο "Wish You Were Here", το οποίο ανέβηκε στο # 1 σε Μεγάλη Βρετανία, Ηνωμένες Πολιτείες, Γαλλία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και Ολλανδία.Το γνωστότερο τραγούδι του δίσκου είναι το "Shine On You Crazy Diamond" και ήταν αφιερωμένο στον Σιντ Μπάρετ.Σε μία περίεργη σύμπτωση, ο Μπάρετ επισκέφθηκε το συγκρότημα στο στούντιο των ηχογραφήσεων, όντας πολύ αλλαγμένος στην όψη σε βαθμό που οι πρώην συνάδελφοι του δεν τον γνώρισαν.
Ο Γκίλμορ έκανε ένα διάλειμμα από τους Pink Floyd το 1974 για να βοηθήσει τον φίλο του Ρόι Χάρπερ, παίζοντας στο "Hyde Park festival" μαζί με τονΤζον Πωλ Τζόουνς των Led Zeppelin και τον Στιβ Μπράουτον. Ο Χάρπερ έκανε γκεστ εμφάνιση με τους Pink Floyd στο "Knebworth Festival" κατά την εκτέλεση του τραγουδιού "Have a Cigar".
Τον Ιανουάριο του 1977, κυκλοφόρησαν τον δίσκο "Animals", κατά την περιοδεία του οποίου προσέθεσαν στη σύνθεση τους τούς κιθαρίστες Αλ Στιούαρτ και Σνόουι Γουάιτ.Προβλήματα εμφανίστηκαν στην τελευταία εμφάνιση της συγκεκριμένης περιοδείας, όταν ο Γουώτερς έφτυσε στο πρόσωπο έναν θεατή.Την ίδια χρονιά, ο Μέισον έκανε την παραγωγή του δίσκου "Music For Pleasure" των The Damned, συνεργασία η οποία κατακρίθηκε από τα ΜΜΕ και τους οπαδούς του πανκ συγκροτήματος, λόγω της ανομοιότητας των Pink Floyd με το ανερχόμενο κίνημα της πανκ.
Σε μία περίοδο ανομβρίας για τους Pink Floyd, ο Γκίλμορ κυκλοφόρησε τον ομώνυμο προσωπικό του δίσκο με τον μπασίστα Ρικ Γουίλς και το ντράμερ Γουίλι Γουίλσον, οι οποίοι εντάχθηκαν στους μουσικούς με τους οποίους περιόδευαν οι Pink Floyd.
The Division Bell και διάλυση
Τον Ιανουάριο του 1993, ο Γκίλμορ, ο Μέισον, ο Ράιτ και ο μπασίστας Γκάι Πρατ μπήκαν στα "Brittania Row Studios" για να ηχογραφήσουν το επόμενο τους άλμπουμ.Τον Μάρτιο του 1994, κυκλοφόρησε το "The Division Bell", σκαρφαλώνοντας στην κορυφή των τσαρτ, παγκοσμίως.Ο δίσκος περιείχε το πρώτο κομμάτι κατά το οποίο τα κύρια φωνητικά ανέλαβε ο Ρικ Ράιτ μετά το "Wish You Were Here" του 1975. Το συγκρότημα κέρδισε το πρώτο του βραβείο Γκράμι με το τραγούδι "Marooned" στην κατηγορία της καλύτερης ροκ ορχηστρικής εκτέλεσης.
Κατά την περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ, οι Pink Floyd έπαιζαν ολόκληρο το "The Dark Side Of The Moon", κάτι που αποτυπώθηκε στο ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ "P*U*L*S*E".Τη σύνθεση του σχήματος κατά τις ζωντανές τους εμφανίσεις συμπλήρωναν ο κιθαρίστας Τιμ Ρένγουικ και ο κιμπορντίστας Τζον Κάριν. Στις 29 Οκτωβρίου 1994, το συγκρότημα έδωσε την τελευταία του συναυλία στο "Earls Court" του Λονδίνου.
Επανένωση
Οι Pink Floyd βρέθηκαν και πάλι στο προσκήνιο στις αρχές του 2004, όταν οι The Scissor Sisters ηχογράφησαν μία διασκευή στο "Comfortably Numb",ενώ ο Γκίλμορ δώρισε 3,6 εκατομμύρια λίρες στην φιλανθρωπική οργάνωση "Crisis".
Το 2005, οι Μέισον, Γκίλμορ και Ράιτ ένωσαν τις δυνάμεις τους και πάλι με τον Ρότζερ Γουώτερς για μία φιλανθρωπική συναυλία στο Λονδίνο.
Κατά την 25η επέτειο της κυκλοφορίας του "The Wall", η "Cleopatra Records" παρουσίασε μία ζωντανή εκτέλεση του δίσκου με τίτλο "Back Against The Wall". Σε αυτή, συμμετείχαν οι Στιβ Χάουι και Ρικ Γουέικμαν των Yes, οι Μάικ Πορκάρο και Στιβ Λούκατερ των Toto, ο Ντουίζιλ Ζάπα, ο Ίαν Άντερσον των Jethro Tull, ο Στηβ Μορς των Deep Purple, ο Γκλεν Χιουζ, κ.α..
Στις 15 Σεπτεμβρίου 2008, ανακοινώθηκε ο θάνατος του Ρικ Ράιτ μετά από μάχη με την επάρατη νόσο, ενώ δύο χρόνια νωρίτερα, στις 7 Ιουλίου 2006 είχε πεθάνει ο Σιντ Μπάρετλόγω καρκίνου στο πάγκρεας, παράλληλα με τα χρόνια προβλήματα διαβήτη που αντιμετώπιζε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου